Delip geçiyorsa kayaları Fırat
Nemrut kalabalığında kardeşini yitirmiş halklar içindir
Bir elinde kırk bira kadehi, dostluğa kalkmış
Ve sabır, boynumuza sarılı o çarşafsa tarihin bir ucundan geçerken diğerine
Bileyip durduğumuz acı, asılıdır duvarda ufacık bir çiviye belki
Ne demişti epey kuzeyden bir dost
Öykünün sonunda kullanılacak elbet
Başında adı geçen tüfek..
Tam da bu yüzden mucizedir her şey çölde
Ve Filistin’e anıtlar dikmek yerine görkemli
Kaldırım taşları yenilenmelidir belki de
Takas’tan (yeniden düzenlenmiş sürümü)